Dziś popołudniu w wieku 97 lat zmarł Władysław Byszewski – doskonały jeździec i trener, uznany hodowca i sędzia jeździecki..
Dwa lata temu obchodził 95-urodziny. Wtedy na stronie Małopolskiego Związku Jeździeckiego przypomniano jego zasługi dla jeździectwa i hodowli koni w Polsce.
„Pan Władysław Byszewski należy do pokolenia, które budowało struktury naszego sportu w zrujnowanym po II Wojnie Światowej Kraju. Jubilat urodził się 20 listopada 1922 roku, był więc świadkiem i początkującym jeźdźcem w okresie międzywojennej świetności Polskiego Związku Jeździeckiego. W dokonaniach swojego życia ma zapisane piękne karty na wielu polach działalności związanej z szeroko rozumianym jeździectwem i hodowlą koni, zarówno wyścigowych jak i sportowych. Z racji naszej kilkudziesięcioletniej znajomości i moich sportowych zainteresowań, pozwalam sobie na kilka refleksji związanych przede wszystkim z aktywnością i dokonaniami Jubilata na polu sportu jeździeckiego.
W trudnym okresie powojennym lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych odnosił znaczące w skali międzynarodowej sukcesy na wielu hipodromach Europy. Jest 4-krotnym Mistrzem Polski w dyscyplinie skoków (1954, 1956, 1958, 1961), ponadto w roku 1953 zdobył medal brązowy, a w roku 1955 - medal srebrny.
Po kilkunastu latach nieobecności polskich jeźdźców na hipodromach Europy, spowodowanych koszmarem II WŚ, wraz z kilkoma kolegami, niestety już nieżyjącymi, podjął rywalizację z czołówką światowego jeździectwa, będąc filarem naszej ekipy. Barwy Polski reprezentowali wówczas tacy jeźdźcy jak: Jerzy Grabowski, Czesław Matławski, Kazimierz Stawiński, Maciej Świdziński, późniejsi dyrektorzy i hodowcy państwowych stad i stadnin. W nieco późniejszym okresie reprezentował Polskę z takimi wybitnymi jeźdźcami jak Marian Babirecki, Marian Kowalczyk, czy Andrzej Orłoś. Pomimo spartańskich warunków w jakich wówczas trenowano oraz obowiązków zawodowych w hodowli, zdobywał laury w walce z czołowymi jeźdźcami świata. Startował na „kultowych” hipodromach takich jak Akwizgran (Aachen), Rzym (Piazza di Siena), Nicea, Rotterdam. Za swój największy sukces w rywalizacji międzynarodowej, nasz Jubilat uznaje zajęcie 6 miejsca (na Dukacie) w finale Wielkiej Nagrody Europy (Akwizgran 1960), w którym startowali najlepsi jeźdźcy świata. Z racji rozgrywania Igrzysk Olimpijskich w Rzymie (1960 r.), konkurs ten był równoznaczny z Mistrzostwami Europy. Niestety decyzją władz polskiego sportu nie został zakwalifikowany do startu w rzymskich Igrzyskach. Na Igrzyska do Rzymu pojechał niejako „w nagrodę” - jako kibic ! Będąc w roli obserwatora pomagał naszym jeźdźcom wkkw, którzy po 24 latach przerwy w startach olimpijskich (ostatni udział - I.O. Berlin 1936) uzyskali kwalifikację do startu w I.O. Wśród wielu sukcesów sportowych Pana Władysława trzeba odnotować zwycięstwo w konkursie Pucharu Narodów rozgrywanym podczas zawodów CHIO Olsztyn 1964. Zawody w tej randze zostały rozegrane w Polsce po 25-letniej przerwie. Przed II WŚ (do 1939 r.) oficjalne zawody w skokach odbywały się w Królewskich Łazienkach w Warszawie. Tego samego dnia kiedy w Olsztynie Pan Władysław święcił sukces sportowy, konie Jego hodowli – Demona i Gerona triumfowały w najważniejszej gonitwie sezonu wyścigowego – DERBACH na warszawskim Służewcu. Po zakończeniu kariery sportowej odpowiadał za przygotowania olimpijskie polskich skoczków do I.O. Monachium 1972 oraz był trenerem narodowej reprezentacji w pierwszym etapie przygotowań do I.O. w Moskwie 1980.
Przez wiele lat pełnił funkcję sędziego, specjalizując się w dyscyplinie wkkw, uzyskując najwyższe międzynarodowe uprawnienia – sędziego oficjalnego. Dzięki swojej osobowości, a przede wszystkim fachowości był zapraszany w charakterze sędziego na największe zawody międzynarodowe we wkkw rozgrywane w Europie i w USA. Przez kilka lat był członkiem Komisji wkkw, działającej w strukturach Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej FEI. Za wybitne wyniki sportowe otrzymał w roku 1960 tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu, a za całokształt swojej sportowo – szkoleniowo - organizacyjnej aktywności został uhonorowany Wielką Złotą Honorową Odznaką Polskiego Związku Jeździeckiego. Pan Władysław otrzymał też Krzyż Armii Krajowej za działalność konspiracyjną w okresie okupacji niemieckiej.
Pan Władysław Byszewski po ukończeniu studiów na Wydziale Rolnym Uniwersytetu Jagiellońskiego pracę zawodową, rozpoczynał w roku 1948, w Państwowej Stadninie Koni Kozienice. W roku 1951 został kierownikiem Stadniny Koni Moszna, gdzie spędził blisko 30 lat swojego, niezwykle bogatego w wydarzenia hodowlano – sportowe życia. Pod koniec lat siedemdziesiątych przeniósł się do Warszawy, gdzie sprawował odpowiedzialne funkcje w strukturach zarządzających państwową hodowlą koni. Był członkiem Zarządu i Wiceprezesem Polskiego Związku Jeździeckiego oraz Przewodniczącym Komisji Sportowej PZJ.”
Życiorys Władysława Byszewskiego za http://www.mzj.krakow.pl, autorzy: Marta Polaczyk-Bigaj i Marcin Szczypiorski
